” بوکه ” اصطلاحی است برای توصیف کیفیت مناطق خارج از فوکوس در یک عکس ، هم در پیش زمینه و هم در پس زمینه.اگرچه برخی از جنبه‌های بوکه ذهنی هستند، اما به نظر می‌رسد همه بوکه‌های خامه‌ای و صاف را دوست دارند، در حالی که بوکه های شبیه به حلقه‌های پیاز « onion rings» نامطلوب در عکس‌ها ناخواسته هستند .
در این مقاله از استودیو ادیب به 10 نکته از عواملی که باعث ایجاد بوکه بهتر در عکاسی می شود پرداختیم.
توپ های بوکه حلقه پیاز
طبیعتاً عکاسان بهترین بوکه ممکن را می خواهند. در یک مفهوم کلی، بوکه به معنای مناطق خارج از فوکوس است که به جای بافت، تقریباً صاف هستند و با اشکال غیرمعمول توجه زیادی را به خود جلب نمی کنند. امروز برخی از مواردی را که می‌تواند بوکه را در عکس‌های شما بهبود بخشد، از انتخاب لنز مناسب گرفته تا حتی استفاده از اصلاحات نرم‌افزاری را توضیح می‌دهم.
لنز مناسب را انتخاب کنید
گاهی اوقات شما می توانید راه خود را به شهرت عکاسی بیابید، و این مطمئناً با بهتر شدن بوکه ی درست است. فرض کنید من یک لنز برای عکاسی پرتره با فاصله کانونی 85 نیاز دارم. با بررسی وبسایت B&H Photo، 21 مورد از آنها را فقط در مانت سونی E پیدا کردم که هشت تای آنها حداکثر دیافراگم f/1.4 دارند! با این حال، اگر همه آنها را بخرید، متوجه خواهید شد که همه آنها کیفیت یکسانی از بوکه را تولید نمی کنند. چرا اینطور است؟
تقریباً تمام ویژگی های نوری یک لنز – از تیغه های دیافراگم گرفته تا عناصر خاص – بر بوکه تأثیر می گذارد. برای مثال، بیایید نگاهی بیندازیم که چگونه تیغه‌های دیافراگم می‌توانند بر برجسته‌سازی‌های چشمی تأثیر بگذارند، که این فقط یکی از جنبه‌های بوکه است:
همانطور که می بینید، وقتی با دیافراگم کاملا باز عکس می گیرید، اشکال بزرگ و دایره ای تشکیل می شوند. وقتی دیافراگم بسته تر می شود، بکه ها کوچکتر و دندانه دارتر می شوند. با این حال، هر سه لنز در پس زمینه نیز اشکال بسیار متفاوتی دارند.
چرا این شکل ها اینقدر متفاوت هستند؟ پاسخ این است که هایلایت های خارج از فوکوس در یک تصویر ، شکل تیغه های دیافراگم لنز شما را به خود می گیرند .
به عنوان مثال، ردیف بالایی لنز Pentax A 50mm f/1.7 است. این لنز دارای شش تیغه دیافراگم است که باعث می‌شود وقتی لنز بسته شود، بوکه ها به شش ضلعی تبدیل شوند. در این لنز، تیغه‌های دیافراگم تقریباً یک شش ضلعی کامل را هنگامی که بسته می‌شوند تشکیل می‌دهند و برجستگی‌های تیز پس‌زمینه را محو میکنند.
چنین طرح هایی در لنزهای قدیمی تر و فوکوس دستی رایج است. این مهم است که به خاطر داشته باشید، این لنزها پس از ظهور آداپتورهای لنز و دوربین‌های بدون آینه، دوباره رایج شده اند.
به هر حال، با حرکت به سمت ردیف میانی که توسط ماکرو مدرن تر Laowa 50mm f/2.8 2X گرفته شده است، می توانید ببینید که تیغه های دیافراگم در اینجا بهتر رفتار می کنند و هرگز بوکه شوریکن Pentax را تولید نمی کنند. این لنز به جای شش تیغه، هفت تیغه دارد و هفت ضلعی هایی تولید می کند که کمی به دایره ها شبیه تر هستند.
در نهایت، به ردیف پایین تولید شده توسط لنز نیکون 50mm f/1.8G می رسیم . برخلاف دو لنز دیگر، توپ‌های بوکه تقریباً دایره‌ای هستند، حتی زمانی که لنز تا f/2.8 بسته شود.
آیا این به خاطر تیغه های دیافراگم بیشتر است؟ نه. در واقع، نیکون هنوز هفت تیغه مانند Laowa دارد. تفاوت این است که آنها در نیکون گرد هستند.
در حالی که شش ضلعی های متمایز ممکن است در برخی از دایره ها شیک باشند، اگر توپ های بوکه گردتر می خواهید، تیغه های دیافراگم گرد را انتخاب کنید. به طور کلی، لنزهای پرتره مدرن خوب دارای تیغه های دیافراگم گرد زیادی هستند، مانند Sony FE 85mm f/1.4 که دارای 11 تیغه است!
آیا تعداد تیغه ها و گرد بودن آنها تنها چیزی است که در یک لنز باید به دنبال آن بود؟ نه دقیقا. متأسفانه، لنزها می توانند مشکلات مختلفی مانند انحراف رنگی ، کما و اعوجاج داشته باشند که همه آنها می توانند حالت بوکه را تحت تأثیر قرار دهند. راه حل این است که نظراتی مانند بررسی لنزهای ما در Photography Life را بخوانید که ویژگی‌های لنز و مقایسه با سایر لنزها را نشان می‌دهد.
دیافراگم های مناسب را انتخاب کنید
قبلاً دیدید که با تغییر دیافراگم می توانید شکل بوکه را در عکس تغییر دهید. شما همچنین دیدید که اگر یک عکس با دیافراگم کاملا باز گرفته شود، بوکه ها اغلب بسیار گردتر از زمانی است که شما با دیافراگم بسته عکاسی می کنید.
آیا این به این معنی است که برای دریافت بهترین بوکه باید همیشه با دیافراگم باز عکس بگیرید؟ مطمئنا لازم نیست. گاهی اوقات، لنز ها بوکه هایی در کناره قاب تولید میکنند که شبیه به دایره های تغییر شکل یافته هستند. به عنوان مثال، مقایسه بین یک عکس باز با f/1.8 و عکس با f/2.2 با استفاده از Nikon 50mm f/1.8G را بررسی کنید:
دیافراگم کاملاً در f/1.8 باز است، می‌توانید ببینید که توپ‌های بوکه شبیه مردمک چشم گربه هستند. من از بوکه چشم گربه ای بدم نمی آید، اما می دانم که برخی افراد را آزار می دهد. توقف کمی تا f/2.2 تقریباً به طور کامل این تأثیر را در f/1.8G 50 میلی‌متری حذف می‌کند. بنابراین، اگر لنز شما دارای تیغه‌های دیافراگم گرد است، اغلب با کمی بستن دیافراگم ، دایره‌های بهتری خواهید داشت.
اجتناب از هایلایت های خاص
با لنز طراحی شده برای تولید بوکه دلپذیر، هایلایت های غیر فوکوس شما می تواند بخش جذابی از عکس شما باشد. با این حال، برخی از لنزها با هایلایت های بسیار قوی به خوبی عمل نمی کنند. این امر به ویژه در مورد لنزهای خارج از محدوده پرتره صادق است، جایی که چنین ویژگی آنچنان مورد تقاضا نیست، یا در مورد لنزهایی که از عناصر غیرعادی مانند لنزهای فرنل استفاده می کنند. برای مثال، تصویر زیر بدترین سناریو برای Nikon 500mm f/5.6 PF است:
اگر نگاهی به برش تنگ پیش زمینه بیندازید…
…خواهید دید که بوکه بسیار وحشتناک است. حتی فقط به نکات برجسته محدود نمی شود. حتی ناحیه عمومی دارای بافتی خشن و عصبی است. این نوع بوکه عجیب تا حدودی به دلیل عنصر فرنل لنز 500 میلی‌متری f/5.6 PF است که با سطوح درخشان مانند برف درخشان رفتار ضعیفی دارد.
همانطور که گفته شد، در واقع یافتن این عکس در آرشیو عکس های من سخت بود زیرا اغلب اتفاق نمی افتد. در واقع، در بیشتر موارد، این لنز با تولید بوکه مناسب مشکلی ایجاد نمی کند. نکته این است که شرایطی را بدانید که مخصوصاً برای لنز شما، دردسرساز هستند.
پس زمینه را دور نگه دارید
اگر نمی توانید لنز خود را تغییر دهید، پس زمینه خود را تغییر دهید! عناصر پس‌زمینه نزدیکتر اغلب منجر به بافت خشن‌تر می‌شوند، و همه لنزها نمی‌توانند به یک اندازه از عهده این کار برآیند. اگر پس‌زمینه خیلی دور باشد، مهم نیست از چه لنزی استفاده می‌کنید، پس این مشکل به سادگی از بین می‌رود.
به عنوان مثال، در پرتره زیر از یک اردک، پس‌زمینه بسیار صاف است، فقط به این دلیل که بسیار دور است. این عکس با همان لنز 500 میلی متری قبلی گرفته شده است، اما بوکه در این عکس صاف و برای من خوشایند است.
لنز و سنسور خود را تمیز نگه دارید
دلایل بی پایانی برای تمیز نگه داشتن وسایل شما وجود دارد و بوکه یکی از آنهاست. قبل و بعد از تمیز کردن بخش کثیف پشت لنز به این دایره های بوکه نگاه کنید:
بله، این عنصر شرم آور بود. (نگران نباشید، این عدسی نیست که من از آن استفاده می کنم، بلکه یک لنز شکسته است که من برای دموهایی مانند این استفاده می کنم.) این ذرات گرد و غبار خود را در دایره های بوکه نشان دادند و باعث خشن به نظر رسیدن آنها شدند.
اگر دایره های بوکه بزرگ و گرد و غبار فراوان باشد، در شرایط عادی به راحتی قابل مشاهده خواهد بود.
اگرچه باید تمام وسایل خود را از بالا به پایین تمیز نگه دارید، اما به طور معمول، هرچه گرد و غبار یا کثیفی به سنسور شما نزدیکتر باشد، بیشتر در نقاط ناخواسته ظاهر می شود. البته گرد و غبار و کثیفی روی خود سنسور بدترین حالت ممکن است و حتی در مناطقی که در فوکوس هستند نیز ظاهر خواهد شد!
از شر نویز خلاص شوید
آیا هر چیزی می تواند بوکه خوب را سریعتر از نویز خراب کند؟ خوب، شاید یک تیغه دیافراگم شکسته بتواند. اما اگرچه نویز از خاصیت نوری لنز مانند انحراف رنگی ناشی نمی شود، اما همچنان در لذت بردن از بوکه خوب اختلال ایجاد می کند.
به طور طبیعی، کاهش نویز راه حل خوبی است. کاهش نویز معمولی با یک کلیک همیشه نتایج ایده آلی را به همراه ندارد. به عنوان مثال، تصویر زیر از گنجشک را در نظر بگیرید:
من عاشق روشی هستم که علف ها به سرعت در دریای سبز آب می شوند. با این حال، در تصویر اصلی به دلیل نویز، کمی ناهمواری در پس زمینه وجود داشت:
اولین مربع از تصویر، قبل از حذف نویز است. دومی نتیجه پس از اعمال نویزسازی منظم است. همانطور که بهبود یافته است، هنوز هم کمی ناهمواری لکه دار وجود دارد که اگر نتوانم از شر آن خلاص شوم، شب خوابم نخواهد برد. بنابراین، من به طور انتخابی کمی صاف کردن قسمت سبز تصویر را اعمال کردم که منجر به مربع نهایی می شود.
اثر نهایی ممکن است کمی ظریف تر باشد، اما من این کار را به دو دلیل انجام دادم. اول، نتیجه برای من در یک مانیتور 4k یا در یک چاپ، حتی به اندازه 8×10 بسیار قابل توجه است. و دوم، من واقعاً احساس می‌کنم که جزئیات جزئی، حتی اگر بلافاصله برای همه قابل توجه نباشند، جمع می‌شوند و به لذت ناخودآگاه از یک تصویر کمک میکنند.
در واقع، من یک استراتژی حذف نویز منحصر به فرد برای هر تصویر ISO بالا اعمال می کنم تا مطمئن شوم که بوکه زیبا از لنز با ناهمواری های ناخواسته ناشی از نویز مانع نمی شود. از آنجایی که در حال حاضر چندین برنامه توسعه دهنده Raw توانایی انجام ویرایش های محلی را دارند، دلیلی وجود ندارد که مرحله اضافی را انجام ندهید و مناطق خارج از فوکوس خود را کمی بهتر جلوه دهید.
از نرم افزار استفاده کنید
چندین بسته نرم افزاری ویرایش تصویر اکنون دارای الگوریتم هایی برای شبیه سازی تاری لنز هستند که واقعی تر از تاری ساده گاوسی است. به عنوان مثال، Adobe Photoshop یک ابزار تاری لنز دارد. با این حال، شما همچنین می توانید از چنین ابزاری برای حذف عناصر بوکه عجیب و غریب مانند برجسته های عجیب و غریب که گاهی در برخی از لنزها رخ می دهد استفاده کنید. به عنوان مثال، یک بار در یک پارک محلی غازهایی را دیدم که در صف ایستاده بودند تا به داخل رودخانه بپرند:
اتفاقاً، من رفتار آنها را در پریدن یک به یک نسبتاً سرگرم کننده یافتم. اما هوای آن روز تقریباً بدون ابر بود، و بنابراین نورهای تیز در چشم غازهای خارج از فوکوس بوکه کمی عجیب و غریب تولید می کردند. با اعمال یک ویرایش محلی در Darktable – به طور خاص، ابزار تاری لنز – من جلوه‌های عجیب و غریب در چراغ‌ها را حذف کردم و از یک فاجعه جلوگیری کردم. (بسیار خوب، شاید فاجعه نباشد، اما اثر آن قطعاً در یک چاپ بزرگ نشان داده خواهد شد.) بیایید نگاهی به یک برش شدید قبل و بعد از استفاده از ابزار تاری لنز بیندازیم:
برخی از تولیدکنندگان در جستجوی بوکه کامل فراتر از آن عمل کرده اند. Venus Laowa دارای یک لنز 105 میلی‌متری f/2 Smooth Trans Focus است که دارای دو دیافراگم و یک عنصر آپادیزاسیون است که اساساً به کاربر اجازه می‌دهد بوکه را به چیزی که کمی بیشتر شبیه تاری گاوسی به نظر می‌رسد، نرم کند. به طور خلاصه، لبه های سخت در هایلایت ها را می توان نرم تر کرد.
کانن همچنین با کمی شگفتی در لنز ماکرو RF 100mm f/2.8L IS USM جدید خود ظاهر شد. جدا از اینکه اولین ماکرو با هدف عمومی است که به بزرگنمایی 1.4:1 به جای بزرگنمایی معمول 1:1 در لنزهای ماکرو دست می یابد، همچنین دارای یک حلقه کنترل انحراف کروی است که امکان کنترل روی بوکه را فراهم می کند. آنها همچنین نسخه‌ای از لنز 85 میلی‌متری f/1.2 RF خود را با پوشش لنز دارند که لبه‌های تیز را در نقاط برجسته دور چشمی نرم می‌کند.
تبدیل به سیاه و سفید
برخی از لنزها انحرافات رنگی طولی ایجاد می کنند که به صورت حاشیه های بنفش و سبز در مناطق خارج از فوکوس ظاهر می شود. در برخی موارد حذف آن به اندازه کافی آسان است، اما اگر اثر به اندازه کافی قوی باشد، می تواند کاملاً سرسخت باشد.
در این مثال، مقدار زیادی حاشیه سبز در شاخه های درخت، به خصوص در سمت راست بالا وجود داشت. تبدیل تصویر به سیاه و سفید به وضوح مشکل را برطرف می کند.
اگرچه من ترجیح می‌دهم بر اساس عوامل دیگر درباره سیاه و سفید بودن تصویر تصمیم بگیرم ، اما گاهی اوقات می‌توان آن را به تصویری با حاشیه‌های زیاد ترجیح داد، به خصوص اگر از لنزهای قدیمی‌تری استفاده می‌کنید که اصلاح انحراف رنگی زیادی ندارند. . با این حال، در برخی موارد، حاشیه‌های سبز در واقع می‌توانند فضایی منحصر به فرد ایجاد کنند، بنابراین قبل از برداشتن یا پنهان کردن آن به دقت فکر کنید.
مراقب کانال های رنگی دمنده باشید
البته، هنگام عکاسی باید مراقب نوردهی بیش از حد باشید. با این حال، مشکل دیگری در ویرایش وجود دارد: نوردهی بیش از حد یک کانال رنگی. با برخی از سوژه های بسیار رنگارنگ، هنگامی که شروع به فشار دادن نقاط برجسته از طریق یک منحنی تن یا ابزار دیگر کنید، ممکن است یک رنگ خیلی سریع بیش از حد نوردهی شود.
دلیل اینکه من حتی در مورد این موضوع صحبت می کنم این است که اغلب ابتدا در مناطق خارج از فوکوس ظاهر می شود و بوکه صاف را خراب می کند. البته می تواند برای نواحی فوکوس نیز مشکلاتی ایجاد کند، اما کنتراست اضافی سوژه شارپ گاهی اوقات این پدیده را پنهان می کند. برای درک این موضوع، بیایید نگاهی به یک شبدر صورتی روشن و دوست داشتنی بیندازیم:
اگر به هیستوگرام نگاه کنید، می توانید ببینید که مشکل از چه چیزی می تواند باشد:
بدون مراقبت، به راحتی می توانستم نوردهی را فشار داده و رنگ صورتی را از بین ببرم. و این اولین مشکل در کجا ظاهر می شود؟ در ناحیه خارج از فوکوس:
در تصویر دوم، فلش به پوسته‌سازی اشاره می‌کند که زمانی رخ می‌دهد که یک رنگ شروع به بیرون زدن کند. حتی در تصاویر فشرده شده برای وب، پوسترسازی واضح است.
مربع سمت چپ مربوط به تصویر بزرگ است، و سمت راست یک فشار بی‌دقت نقاط برجسته است که منجر به پوسترسازی می‌شود. بله، من ناراحتم که حتی مجبور شدم آن مربع درست را منتشر کنم.
آیا واقعیت مجازی بوکه بد تولید می کند؟
شنیده ام که برخی ادعا می کنند واقعیت مجازی در شرایط خاصی می تواند بوکه بد تولید کند. این مطمئناً قابل قبول است زیرا VR عناصر لنز را برای جبران حرکت آشفته حرکت می دهد.
من سعی کردم این را با PF 500 میلی متری خود آزمایش کنم. من عکس‌های مختلفی را روی یک سه‌پایه از “مولد دایره بوکه” علمی خود (یعنی یک تکه مقوا با سوراخ‌هایی در آن با استفاده از میخ و انبردست) گرفتم. من انواع چیزها را امتحان کردم، مانند حرکت دادن سریع لنز به طوری که VR سخت‌تر کار کند، اما مهم نیست از چه حالت VR استفاده می‌کردم، نمی‌توانم بوکه بدتری با VR تولید کنم.
اگر مشکلی وجود داشت، چشم پیکسل من نمی توانست آنها را روی این لنز تشخیص دهد، و همچنین در طول سال ها آن را روی هیچ یک از تجهیزات دیگرم در عمل ندیده ام. من خاموش کردن VR را فقط برای داشتن بوکه بهتر توصیه نمی کنم.
نتیجه
در این مقاله دیدید که روش‌های زیادی برای بهبود بوکه در یک عکس وجود دارد. برخی از این موارد شامل استفاده از لنز مناسب یا تنظیمات مناسب است، در حالی که برخی دیگر شامل ترکیب و پس پردازش است. من شخصا از بوکه خوب و یافتن راه های جدید و جالب برای بهبود مناطق خارج از تمرکزم لذت می برم و امیدوارم شما هم از آن لذت ببرید. علاوه بر این، من دوست دارم نظرات شما را در مورد آن بشنوم چگونه بوکه خود را در بخش نظرات زیر بهبود دهید.
