آیا می خواهید محدوده تونالیتی فیلم خود را در مرحله تدوین افزایش دهید؟ پس در این مقاله از استودیو ادیب نحوه استفاده از منحنی لگ گاما را یاد بگیرید.
هنگامی که یک دوربین عکسی می گیرد، از الگوریتمی برای اختصاص یک مقدار به هر پیکسل از تصویر خروجی استفاده می کند. این الگوریتم به منحنی روی یک نمودار اشاره دارد که بین نور ورودی و طیف مقادیری که دوربین قادر به انتقال آن است، نتیجه گیری می کند.
وقتی با منحنی لگ گاما عکاسی می کنید، در نهایت با چیزی مواجه می شوید که خودی های صنعت از آن به عنوان ثبت لگ مسطح تصویر یاد می کنند. ضبط خطی ضبطی است که در آن هیچ منحنی به هیچ وجه اعمال نمی شود. به نظر می رسد که تصویر بسیار بیشتر از آنچه باید باشد، کنتراست دارد، زیرا یک ضبط خطی برای بخش های روشن تر تصویر وزن دارد.
در حالی که ما یک محصول نهایی متضاد و پویا را دوست داریم، این تصویری است که در واقع باید در پس از تولید و در مرحله تدوین اعمال شود، نه در حین تصویربرداری. چرا؟ به خواندن این مقاله ادامه دهید و بعداً از ما تشکر کنید.
نمایه تصویر مسطح چیست؟
در مثال بالا، می توانید نمایه رنگ اصلی سیاهه را در پشت این تصویر درجه بندی شده نهایی مشاهده کنید. این ارزش های «مسطح» برای جذابیت بیشتر از نوع سینمایی برداشته شده اند.
نمایه های تصویر مسطح برعکس، ظاهر جذاب و هیجان انگیزی هستند که ما به دیدن آن در صفحه بزرگ عادت کرده ایم.
در واقع، آن ها حتی صحنه هایی را که با بهترین دوربین های موجود ضبط و نورپردازی شده اند به مقدار۹ درجه کاهش می دهند تا کیفیتی مشابه وضعیت دوربین فیلم برداری خانگی داشته باشند. این یک نگاه ناامید کننده است، اما مزایای زیادی را با خود به دست می آورد.
عکاسی از “log” لزوماً یک گزینه در هر دوربین حرفه ای نیست، اما می توانید با گزینه نمایه تصویر “مسطح” دوربین خود به یک محدوده بسیار نزدیک دست پیدا کنید. در منوی دورین، آن را در قسمت تنظیماتی که برای تغییر سبک تصویر یا کنترل تصویر استفاده می کنید، پیدا خواهید کرد.
گرفتن فیلم با استفاده از نمایه تصویر مسطح به جای سبک ضبط بهینه شده برای کنتراست، مانع از حرکت جذاب نمایه در مقادیری می شود که ممکن است به خرجی نهایی نزدیک باشند اما در واقع دقیقاً یکسان نیستند. وقتی این فیلم بعداً پردازش می شود، همه این مقادیر ظریف برای شما حفظ می شوند.
چگونه؟ چرا؟ همه چیز در مورد منحنی لگ گاما است. منحنی لگ گاما چگونه کار می کند؟ اصلا چرا مهمه؟ بیایید در اینباره صحبت کنیم.
منحنی لاگ گاما چیست؟
قبل از شروع این موضوع، اجازه دهید ابتدا منظور از “log” را روشن کنیم. Log مخفف لگاریتم است.
وقتی یک تابع لگاریتمی را بر روی نمودار دکارتی ترسیم می کنید، مانند تصویر بالا به نظر می رسد.
تبدیل ویدیوی آنالوگ به دیجیتال
هنگامی که نور به سنسور دوربین شما برخورد می کند، به سیگنال ولتاژ تبدیل می شود. این آرایه از سیگنال های ولتاژ در کل سنسور چیزی است که به تصویر عکاسی تبدیل می شود. هر چه هر پرتوی نور شدیدتر باشد، دوربین برای تولید ولتاژ بیشتری در آن نقطه از سنسور برنامه ریزی خواهر کرد.
در ویدیو، یک رمزگذاری 8 بیتی تا 256 بیتی مقدار مجزا نوردهی را در اختیار شما قرار می دهد که در هر دو حالت سفید و سیاه قرار دارند. دوربین شما به هر پیکسل در تصویر یکی از این مقادیر را با توجه به بزرگی سیگنال ولتاژی که آنها راه‌اندازی می کنند، اختصاص می دهد.
به صورت عمودی، در محور Y، کمی نمایش مشابه با نور واقعی وارد شده به دوربین در مقیاس نمایی را تصور کنید. هدف این نمودار توزیع منظم این بیت های نمایی است به طوری که به هر نقطه از محدوده دینامیکی یک تخصیص مساوی و مساوی داده شود.
به صورت افقی، در امتداد محور X، محدوده دینامیکی را داریم که دوربین قادر به ثبت آن است، در مجموع 256 مقدار. به منظور مقایسه آن با نمودار های محور Y به نمودار، آن را به هشت بخش یا “استپ” از 32 واحد تقسیم کرده ایم که هر کدام مربوط به یک ردیف عمودی 8 بیتی است.
در بالا، نموداری را می بینید که ضبط خطی یک تصویر را نشان می دهد. این در بسیاری از موارد یک عکس کاملاً زنده ایجاد می کند. در واقع، ظاهر یک ضبط خطی معمولاً بسیار سینمایی تر از ضبط لاگ است.
با این حال، نقطه ضعف ضبط خطی این است که برخی از مقادیر را از عمق بیتی که سزاوار آن هستند حذف کرده است. ما بسیاری از اطلاعات را در سایه خود از دست می دهیم. بازه 32 واحدی اول ما فقط به دو بیت، دومی فقط به چهار بیت و غیره فشرده می شود.
پوشاندن هر دوی این نمودارها به ما ایده ای بصری می دهد که دقیقاً تفاوت چیست. منحنی لگ گاما رابطه بین محور خطی و محور نمایی ما را حفظ می کند. اما ضبط خطی اینطور نیست.
چگونه؟ نمودار بالا را بررسی کنید. توان دو به هفتم 128 و دو به توان هشتم 256 است.
کسانی که در خانه پیگیری می کنند می دانند که با تقسیم بندی های 32 واحدی ما در امتداد پایین، «پرش» که در هر بازه عمودی نمایی انجام می دهیم با جهشی که همزمان در محور افقی می گیریم برابر نیست.
کار کردن همه چیز
در مورد آن فکر کنید. شما 256 مقدار برای کار در مجموع دارید که در امتداد محور افقی نمایش داده شده و ساده شده اند. برای هر چیزی بیش از آستانه مشخصی از روشنایی (در این مورد، هر چیزی بیش از “2” در پایین)، 250 عدد از این مقادیر برای تخصیص در امتداد محور عمودی موجود است.
این منجر به تجربه ای غنی و غوطه ور در قسمت های بالای این آستانه می شود.
با این حال، برای هر چیزی که زیر این آستانه باشد، دوربین شما فقط چهار مقدار برای انتخاب دارد. اینگونه است که سایه های تاریک “خرد شده” ، بدون جزئیات باقی می مانند و زیبایی بسیار کمتری از آنچه می توانستند ارائه شوند.
در هر نقطه در امتداد منحنی گامای لگاریتم قرمز، مقدار محور X کاملاً با مقدار محور Y برابر است. این اجازه می دهد تا هر جنبه ای از تصویر از نظر عمق بیت همان “مقدار” را دریافت کند.
به جای اینکه نواحی تاریک به یک بلوک جامد و غیرقابل نفوذ روی صفحه تبدیل شوند، می توانید به سایه های خود دسترسی پیدا کنید و به جزئیاتی که دوربین که اکنون قادر به جمع آوری آن است دسترسی داشته باشید.
با این وجود، یک نمایش لگاریتمی کاملاً وفادار نور معمولاً چندان چشمگیر و حتی جذاب به نظر نمی رسد. آنها یک بوم نقاشی برتر برای آنچه که در راه است می سازند.
ما محاسبات را انجام می دهیم تا شما مجبور نباشید
خروجی بزرگ اینجاست؟ شما باید در حال فیلمبرداری باشید، به خصوص اگر یک فیلمبردار هستید که از حس بیرون کشیدن آخرین ذره جزئیات لذت می برد. هنگام پردازش و درجه بندی فیلم در کار، هیچ مقایسه ای وجود ندارد. منحنی لگ گاما هر بار کار را انجام می دهد.
به احتمال زیاد، اگر فیلم شما به سختی رنگ آمیزی می کند، این دوربین شما یا حتی ترتیب نور شما نیست. اگر تجهیزات شما قادر به تصویربرداری صاف است، ما قطعاً توصیه می کنیم که لاگ را امتحان کنید.
